Regelmatig neem ik een kijkje in andere klassen. Elke keer weer voel ik me welkom in een klas wanneer ik mijn materialen klaar leg voor mijn activiteit. Zodra alles klaar ligt, pak ik mijn momentje. Stil observeer ik de leerlingen en de leerkracht. Ik geniet van de leerkrachten die met enthousiasme en passie uitleg geven of hun leerlingen helpen. Ik zie leerlingen aandachtig luisteren of gemotiveerd werken aan hun verwerkingsopdrachten maar ook zie ik in iedere klas leerlingen die het lastig hebben.
Ze laten dit met hun houding en soms ook met hun gedrag zien.
De leerlingen die het met hun gedrag laten zien, worden geholpen door hun leerkracht maar zij zijn niet de enige….
In iedere klas zaten nog wel 2 of 3 andere stille leerlingen die het lastig hadden. Zij vroegen niet om hun hulp. Probeerden hun werk te maken en ploeterden gewoon door.
En toch zag ik dat ze wel wat hulp konden gebruiken.
Benieuwd hoe ik het kon zien?
Ik zag het aan hun houding.
Sommige zaten met 1 been onder hun billen op hun stoel. Anderen ondersteunden hun hoofd terwijl ze werkten. Ik zag leerlingen die hun voeten om hun stoelpoten klemden. Of ze lagen onderuit gezakt te werken. Zelfs 1 leerling die al liggend op zijn arm aan het schrijven was. Ook was er 1 die half staand aan het werk was.
Daarbij keken ze regelmatig weg van hun werk, staarden voor zich uit, zuchten ze met regelmaat, hadden rode wangen van inspanning en waren sommige schouders hoog opgetrokken.
Allemaal signalen voor mij als leerkracht die mij opvielen en waar ik het liefst mee aan de slag zou willen gaan.
Gelukkig voor deze kinderen mochten ze na hun inspanning even een half uurtje ontspannen zodat ze daarna er weer met volledige focus aan het werk konden.
Maar toch is dat voor deze leerlingen niet genoeg. Ze hebben meer nodig maar ze willen jou niet tot last zijn.
Ze werken hard en doen hun best voor jou. Hun tempo ligt laag maar ze willen graag leren. Ze zijn lief en aardig maar hebben soms ook last van faalangst.
Herken je deze kinderen in jouw klas?
Hun resultaten zijn niet super slecht maar meestal voldoende. Ze oefenen en werken met minimaal resultaat. Je weet dat er meer in zit dan dat er nu uitkomt.
Je weet niet precies waar dit aan ligt.
Wanneer je met hun ouders spreekt zullen zij zeggen dat ze thuis niet graag lezen, na school erg moe zijn, een kort lontje hebben en de frustratie er thuis uit komt. Je kan je daar weinig of niks bij voorstellen want in de klas merk je hier weinig van.
Alle bovenstaande signalen wijzen er op dat deze stille leerlingen hulp nodig hebben van jou!
Hun brein en lijf werken niet gecoördineerd samen. Hun lijf roept, door de houding die ze laten zien, om hulp.
Leren doe je niet alleen met je hersenen maar met je hele lijf. De ogen zijn hierbij een belangrijk onderdeel.
Tijdens mijn training “leren doe je met je ogen” leer ik leerkrachten wat de bovengenoemde signalen betekenen en hoe je hiermee aan de slag kan. Hoe jij jouw leerlingen op bepaalde manieren kan helpen zodat ze weer ontspannen en met zelfvertrouwen kunnen leren.
Herken jij deze stille leerlingen uit mijn verhaal?
Heb jij ze in jouw klas en kunnen ze jouw hulp wel gebruiken maar weet je niet precies hoe?
Jij bent echt niet de enige.
De leerkrachten die deze training volgden zeiden:
“waarom wist ik dit niet!”
“dit had ik op de PABO moeten leren”
“een echte eye-opener”
“ik zou nooit meer op deze manier een kind corrigeren, wat erg dat ik zo deed”
Na de training waren dit hun reacties:
“Ik kan meteen vooruit in mijn klas.”
“Na deze training kijk je door een andere bril naar het leerproces van kinderen.”
“Meteen tools in handen, daar word ik enthousiast van.”
“Thuis gekomen meteen een aantal dingen geprobeerd en getest op onze kinderen.
Dit smaakt naar meer.”
Ben jij nieuwsgierig geworden en wil jij ook meteen met jouw stille kinderen aan de slag.
Schrijf je dan gelijk in voor de training van 28 mei 2024. Onder aan de pagina van de link is de inschrijflink.
https://oogvoorkind.nl/training-leren-doe-je-met-je-ogen/