In de loop der jaren ben ik op een andere manier les gaan geven. Steeds vaker durf ik andere keuzes te maken. In de eerste blog van 2023 kun je lezen op welke manier ik mijn keuzes heb leren maken.
Als kind wist ik al dat ik juf wilde worden.
Inmiddels zijn we 23 jaar verder en ben ik een ervaren onderbouwleerkracht. Ik geniet nog dagelijks van het werken met kinderen.
Toch kwam er een moment dat ik mezelf bijna voorbij liep en het frustrerend vond dat ik niet alles uit alle kinderen kon halen.
Ik zag enthousiaste kleuters, die ik had gehad, vastlopen eind groep 3 of begin groep 4. Kinderen die altijd hadden genoten van voorlezen, een grote woordenschat hadden, konden lachen om taalgrapjes kregen een hekel aan lezen.
Kinderen die vlot inzicht hadden in de rekenbegrippen kregen het niet voor elkaar om goed te rekenen.
Het gedrag wat ik vooral zag was dat ze heel vaak naar de wc gingen! Ze vluchtten, wiebelden, waren onrustig of onzeker.
Voor mij een reden om te wisselen van kleuters naar weer groep 3. Ik wilde weten waar het zo mis kon gaan.
Daar zag ik het onder mijn ogen gebeuren.
Gemotiveerde enthousiaste kleuters naar jonge kinderen die steeds minder vertrouwen in hun eigen kunnen hadden en leren niet altijd leuk vonden.
Ondanks dat ik mijn best deed, de kinderen het enorm naar hun zin hadden, ik heel hard werkte en de kinderen ook, haalde ik niet alles uit de kinderen.
Heel vaak vertrouwde ik op mijn onderbuikgevoel, maar kon ik niet altijd mijn vinger op het echte probleem leggen.
Ik wilde het onderwijs niet uit maar wilde ook niet op deze manier doorgaan!
Juist op dat moment kwam de opleiding Speeldokter voorbij.
Observeren stond daarin centraal.
Leren kijken naar het gedrag en zoeken waar dit gedrag vandaan kwam.
De motorische ontwikkeling was vaak de oorzaak achter het gedrag.
Ik kwam erachter dat mijn onderbuikgevoel vaak juist was en dat ik onbewust goed handelde.
Steeds meer begonnen de puzzelstukjes op hun plek te vallen. Na deze opleiding volgde ik de opleiding psychomotorisch kindercoach en alles viel op zijn plek.
BEWEGING EN ONTSPANNING IS DE BASIS VAN GROEI
De motorische ontwikkeling is de basis voor een goede ontwikkeling. Bewegen komt VOOR leren. Samen met mijn duo van toen pasten we deze theorie toe in groep 3.
De signalen die ik eerder uit het gedrag van kinderen had gehaald daar kon ik nu vertellen wat de oorzaak was!
In plaats van pleisters plakken kon ik nu de splinters eruit trekken.
Waar eerst vaak het label ADHD, DYSLECT, autist of hoog gevoelig werd op geplakt door het zorgteam kon ik nu zeggen dat dit kind gewoon nog heel veel last had van actieve reflexen.
Deze moeten eerst geïntegreerd worden voor een kind kan leren!
Beetje bij beetje paste ik mijn rooster in groep 3 aan.
Ik ging lesgeven vanuit doelen. Durfde de methode op sommige onderdelen los te laten.
Startte het schooljaar niet met het schrijven in een schrift maar op groot papier.
Elke dag startte ik met een motoriekcircuit.
Maakte beweegpaden op de gang.
Wisselde mijn tussendoortjes in voor doelbewuste oefeningen, die de kinderen net zo leuk vonden.
Ik zag VOORUITGANG maar ik moest ook regelmatig mijn keuzes die ik maakte verdedigen. Mijn duo van toen geloofde 100% in mij en deed met mij mee. We durfden steeds meer en merkten dat de druk bij de kinderen minder werd.
Dat voelde super maar het voelde ook frustrerend. Het is fijn om mijn kennis op school in te zetten maar er zijn nog zoveel meer kinderen die gezien en geholpen kunnen worden.
Daarom ben ik in 2020 mijn eigen praktijk Oog voor kind begonnen.
Ik geniet ervan om mijn kennis die ik heb te gebruiken om kinderen hun zelfvertrouwen en het plezier in leren terug te geven.
Ben ik blij met al mijn kennis?
JA maar mijn kennis zorgt er ook voor dat ik regelmatig mijn keuzes moet uitleggen of moet verdedigen en dat is soms best vermoeiend.
Hierdoor durf ik mezelf ook een echte DOORZETTER te noemen. Ik geef niet op en wil het beste uit mezelf en anderen halen.
Het maakt mij ook sterk en weet ik steeds beter waar ik voor sta.
Het BELANG van de kinderen staat voor mij altijd op de eerste plek. Hierdoor moet ik soms buiten de lijntjes kleuren of kies ik soms net een ander pad dan mijn collega’s.
Maar juist dat is wie ik ben en daar ben ik trots op!
Ik vind dat het tijd wordt dat we de kinderen op de eerste plek zetten en niet de methodes of de toetsen. ALLE kinderen willen leren!
Soms willen we alleen hier te vroeg mee beginnen. Het belang van de motorische ontwikkeling is de sleutel voor ontwikkeling op alle gebieden
Een sleutel die ik, dagelijks tijdens het werken met kinderen, vol enthousiasme gebruik!