Inmiddels is het 4 jaar geleden dat Corona uitbrak en de gevolgen zijn nog steeds merkbaar in het onderwijs. Wat begon met les geven in de klas ging over in thuisonderwijs en online les. Niet alleen voor de leerlingen, ouders maar ook voor jou als leerkracht was dit erg wennen.
Want op welke manier geef je instructie en laat je jouw leerlingen oefenen. Iedereen deed zijn best maar toch waren de gevolgen groot toen iedereen gewoon weer 5 dagen naar school mocht.
Leerlingen hadden niet alleen achterstanden opgelopen in hun leerontwikkeling maar ook in hun sociaal-emotionele en motorische ontwikkeling.
Als leerkracht moest je alle zeilen bijzetten om deze achterstanden weg te poetsen.
Gelukkig konden scholen aanspraak maken op de NPO gelden van de overheid. Scholen maakten massaal gebruik om de lees,- en rekenachterstanden weg te werken.
En nu 4 jaar later? Zijn alle achterstanden weggewerkt?
Ik durf te beweren dat dit nog niet het geval is.
Natuurlijk hebben we dankzij de inzet van de NPO gelden een flinke achterstand weg kunnen werken maar we zijn er nog niet. Veel scholen zetten hun gelden in voor rekenen, lezen en spellen. Ieder op hun eigen manier.
Echter vergeten we hierbij 2 belangrijk voorwaarden om te goed te kunnen leren namelijk:
Welbevinden en de motorische ontwikkeling.
Om goed te kunnen leren moet je lekker in je vel zitten. In het begin schonken leerkrachten hier nog aandacht aan omdat het zichtbaar was dat niet alle leerlingen om wisten te gaan met de emoties die ze deze periode bij zich droegen maar al gauw gingen we toch weer over op de leervakken want die resultaten moesten omhoog.
Wanneer een kind niet weet hoe die met emoties om moet gaan of om deze een plekje kan geven kan dit gevolgen hebben. Ook kunnen angstgevoelens overgaan in stress gevoelens. Als dit het geval is dan zal het denkbrein veel minder functioneren en minder informatie kunnen opnemen. Dit heeft grote gevolgen voor de leerontwikkeling van leerlingen. Het brein is de ene keer wel in staat om informatie op te nemen en op te slaan, een ander moment niet waardoor alle vaardigheden als losse eindjes in het brein zitten. Er is geen stevig fundament.
Ook in de motorische ontwikkeling zijn er grote achterstanden opgelopen. Deze achterstanden hebben veel invloed op de leerontwikkeling van de leerlingen. In de coronaperiode werd niet tot weinig gegymd, gesport of buiten gespeeld. Terwijl juist bewegen ervoor zorgt dat de verbindingen in de hersenen stevig worden waardoor informatie goed en snel verwerkt kan worden. Door te bewegen, te ervaren en te experimenteren ontstaan er nieuwe netwerken. Hoe steviger deze netwerken zijn hoe makkelijker het leren gaat.
Ik vraag me daarom oprecht af of de achterstanden zijn weg gewerkt met betrekking op rekenen, spellen of lezen of dat we vooral aan vaardigheden hebben gewerkt die als een hoopje los zand is opgeslagen en niet beklijven.
In de hogere groepen hoor je nu dat de achterstanden steeds minder worden maar laten we de kleuters niet vergeten.
Zij zijn in de corona periode geboren, of moeten nu nog de school binnen komen. Ook voor hun heeft deze periode grote gevolgen. Als baby zijn zij opgegroeid met mondkapjes (geen emoties af kunnen lezen), ouders met stress, veel binnen zitten en weinig naar buiten. Weinig tot geen contact met andere baby’s of leeftijdsgenootjes. En veel meer schermtijd i.v.m. thuiswerkende ouders.
Als je dan bedenkt dat de eerste 2 jaar baby’s de meeste neurale netwerken met elkaar verbinden door te bewegen dan maak ik mij best zorgen.
Het is daarom van groot belang dat wij in het onderwijs naast goed les geven ook oog gaan hebben voor het welbevinden en de motorische ontwikkeling van onze leerlingen.
Dit kan je bereiken door jouw leerlingen goed te observeren.
Bekijk de leerlingen waarvan jij weet dat ze achterstanden hebben/hadden. Observeer deze leerlingen niet alleen tijdens jouw taal,- en rekenlessen maar ook eens tijdens het buiten spelen of een gymles.
Hoe bewegen zij zich?
Kunnen ze kruipen, hinkelen, huppelen, een kruisprong of een wisselsprong maken?
Hoe is hun balans/evenwicht?
Kunnen ze op niveau gooien en vangen?
Of zijn ze wat onhandig, houterig of onzeker in het bewegen.
Hoe is hun zithouding? Zitten ze onderuitgezakt, klemmen ze hun voeten om de stoelpoten of zitten ze op 1 been of op hun knieën?
Op deze manier kan je in kaart brengen of deze leerlingen een stevig fundament hebben. Is dit niet het geval dan heeft het weinig zin om nieuwe vaardigheden aan te leren, deze beklijven niet in een hoopje zand.
Er is een stevige fundering nodig om goed ontspannen te kunnen leren.
Jij als leerkracht kan voor een stevig fundament zorgen door leerlingen en ouders het belang van veelvuldig bewegen te laten inzien.
Een goed gecoördineerd lijf is een goed gecoördineerd brein.
Zorg dat je kennis hebt over een goede motorische ontwikkeling. Herken de hiaten en zorg door middel van bewuste tussendoortjes voor een stevig fundament.
Wacht nu niet op de extra onderwijsgelden die gaan komen en waarschijnlijk ingezet gaan worden op taal, rekenen en spellen maar laat mij jou helpen.
Tijdens mijn training “klaar om te leren” leer ik jou alles wat je moeten weten over een stevig fundament. Hoe je dit voor elkaar krijgt zonder een hoop extra werk.
Als je weet wat de basis is, hoef je het alleen nog maar toe te passen in wat routines. Ik garandeer je dat de resultaten van jouw leerlingen omhoog gaan wanneer zij stevige motorische basis hebben.