Wanneer je op een verjaardag of in een klas rond kijkt waar kinderen op de grond zitten te spelen, zie je altijd wel een kind die in de W-zit zit. De billen zitten op de grond en de knieën wijzen naar elkaar toe. De benen liggen aan beide kanten langs het lichaam.
Herken je deze zithouding?
Dan is de Symmetrische Tonische Nek Reflex (STNR) nog actief.
De STNR is een overgangsreflex die er voor zorgt dat het kind zich op kan richten tijdens de zwaartekracht. Deze reflex komt 6 tot 8 maanden na de geboorte tevoorschijn en is met ongeveer 10-11 maanden geïntegreerd. Wanneer het geïntegreerd is kan iemand zijn hoofd buigen en strekken zonder dat het lichaam mee beweegt.
Bij baby’s kan je dit goed zien. De STNR is de brug van op de buik liggen naar op handen en knieën kruipen. Voordat baby’s gaan kruipen, zitten ze eerst in de “kat”positie. De armen zijn gestrekt en de billen rusten op de onderbenen. Wanneer de baby het hoofd omlaag beweegt, buigen de armen tot het hoofd op de grond rust en gaan de billen de lucht in. Wanneer de baby het hoofd optilt, strekken de armen zich en zakken de billen weer op de benen.
Deze reflex verdeelt het lichaam in een bovenste en onderste helft, die tegengesteld werken.
Veel baby’s zie je dit oefenen. Ze oefenen dit net zo lang totdat ze heen en weer kunnen wiebelen op handen en knieën zonder door hun armpjes of beentjes te zakken. Vaak met wat bulten tot gevolg wanneer ze naar voren willen, buigt hun hoofd naar de grond en stoten ze hun hoofd.
Zonder deze integratie is het lastig om te kruipen. Sommige baby’s gaan op zoek naar een andere manier om tegen de zwaartekracht in te gaan en gaan oefenen om te lopen. Zij slaan het kruipen over.
In de vorige blog heb ik al uitgelegd dat het belangrijk is dat kinderen kruipen. Tijdens het kruipen leert het kind om de ogen te laten volgen wat weer goed is voor de ruimtelijke ontwikkeling en het kruisen van de middenlijn. Dit is weer van belang voor het lezen en het schrijven.
Wanneer de STNR nog actief is kan je het aan het volgende merken:
- Het kind zit vaak op 1 of beide benen tijdens het werken om zo armen en benen gebogen te houden.
- Het kind hangt om de stoel met de benen gestrekt zodat de armen gebogen kunnen worden.
- Deze kinderen liggen vaak met hun hoofd bijna op het werk op de tafel wanneer ze schrijven of tekenen.
- Zitten op de grond vaak in W-zit.
- Hebben een slechte oog-hand-coördinatie.
- Zwemmen; onder water gaat makkelijk doordat ze geen zwaartekracht ervaren. Wanneer ze hun hoofd boven water hebben wordt het een stuk lastiger voor ze.
- Moeite met het overschrijven van het bord of vanuit een boek.
Een actieve STNR bij kinderen kan problemen geven bij het leren en zeker bij de concentratie. Zij moeten heel de tijd proberen recht op te zitten en te schrijven terwijl hun arm of hand iets anders wilt. Erg vermoeiend voor kinderen.
Gelukkig kan je hier ook iets aan doen. Door te bewegen kunnen we het lichaam deze reflex leren herkennen en weer integreren. De oefening uit de kinderyoga zitten als een kat is een mooie oefening om elke dag eventjes te doen zodat het lichaam gaat herkennen wat de bedoeling is. Je kan de rug hol, bol maken en laten buigen om wat te drinken uit een voerbak.
Ook leren tijgeren en kruipen kan nog steeds. Dit zijn mooie oefeningen om thuis of op school te blijven doen. Je stimuleert hiermee zoveel vaardigheden.
Verzin een leuk parcours in de huiskamer en starten maar.
Wil je hier meer over weten, neem dan contact met mij op.